Rode Esdoorn
Rode Esdoorn
geveld 30 juli 2020
Honderd veertig jaar
stond jij daar
je bladerdak heeft
het zonlicht geblust
vogels hebben
op je takken gerust
in de zomer heb je
in de huizen aan de gracht
schaduw gebracht
in de winter
stak je af
tegen het licht
met de toren van de kerk
maakte je van het uitzicht
een ansichtkaart
na 140 jaar is jouw bestaan
in 40 minuten met de zaag
gedaan
met 200 liter per dag
raasde de sapstroom
door je stam
heb je gegild
toen het einde kwam?
men zegt dat bomen
geluiden maken
ze waarschuwen elkaar
bij gevaar
hun wortels zenden
signalen door
onhoorbaar
voor het menselijk oor
een ondergronds systeem
voor planten en bomen
alleen
kappen kunnen ze
niet voorkomen
Penone keert bomen
binnenste buiten
hij laat het innerlijk
van bomen zien
verguldt zijn kunst
jouw leed misschien?
Albrecht Beijling werd
levend begraven
de gracht
is naar hem genoemd
maar een boom
wordt zelden beroemd
jij sterft
nu je de grond verlaat
in omkering van de mens
hetzelfde resultaat.
Ooit was jij
een frisse jonge boom
je groeide
recht en sterk
tot een machtige
rode esdoorn
je zag mensen
komen en gaan
in jouw honderdveertig jarig
bestaan
zo is het lot van mensen en bomen:
je wordt geboren
om dood te gaan.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 27-05-2021
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Marion Kleuters (Actief sinds: 03-10-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Rode Esdoorn’ van Marion Kleuters zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.