«»
de avondzon in beide handen.
Het oranje oog kijkt over landen
naar het dampend tanend licht.
Ik zie de laatste schijn steeds lager,
hoe het zich een uitweg baant.
Tot de westenwind de ogen traant.
De kleuren worden langzaam trager.
Dan is er niets meer dan gedacht.
Een dromend staren over zee.
De schemer neemt me mee
en bereidt er zo mijn nacht.
Avondzon
Met de schemer in het gezicht,de avondzon in beide handen.
Het oranje oog kijkt over landen
naar het dampend tanend licht.
Ik zie de laatste schijn steeds lager,
hoe het zich een uitweg baant.
Tot de westenwind de ogen traant.
De kleuren worden langzaam trager.
Dan is er niets meer dan gedacht.
Een dromend staren over zee.
De schemer neemt me mee
en bereidt er zo mijn nacht.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 27-05-2021
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Willem Bernardus TijssenActief sinds: 02-03-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Avondzon’ van Willem Bernardus Tijssen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.