INLOGGEN
«»

Avondzon

Met de schemer in het gezicht,
de avondzon in beide handen.
Het oranje oog kijkt over landen
naar het dampend tanend licht.

Ik zie de laatste schijn steeds lager,
hoe het zich een uitweg baant.
Tot de westenwind de ogen traant.
De kleuren worden langzaam trager.

Dan is er niets meer dan gedacht.
Een dromend staren over zee.
De schemer neemt me mee
en bereidt er zo mijn nacht.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 27-05-2021

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Willem Bernardus Tijssen
Actief sinds: 02-03-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Avondzon’ van Willem Bernardus Tijssen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.