Ochtendgloren

Jelmer Smink

Vergulde bomentoppen
glanzen in de ochtendzon
Dampende dauw ontvouwt zich
uit zijn duistere nacht cocon

Teder zingt een klank van wind
die door de bladerdekens ruist,
waar elke vlaag, zo zacht en traag
een serene symfonie behuist

In een zee van zilveren zijde
kristalliserend in het licht
gloort dit onverstoorde oord
als een magisch vergezicht

Over dal en top en heuvelrug
straalt nu zonlicht's schoonheid terug
Mossen murmelen, bomen kraken
Zo doen ze 't wonder der natuur ontwaken