De buitenbocht

wil melker

de buitenbocht


als zich een
zachte glimlach
vlijt op lippen
ogen rusten in
geloken mag ik
soms een stukje van
de wereld achter
je blikken zien

waar groen en
bloemen heuvels
rijgen tot landschappen
met de uitnodiging
van de stralende zon
tot een sprong in
een dartel riviertje
met bovenaan de bron

nog glinstert het
opfrissend spatten
van water als
verkoeling op de
hete zomerdag
natuurzuiver klinken
stroompjes tegen
rots in de buitenbocht

in een zacht
bewegen kwamen
handen elkaar tegen
bij het verzitten klikte
werkelijkheid de beelden
weer binnen onze ramen
van tijd en kwam je
glimlach weer tot leven


wil melker
04/10/2020
www.wilmelkerrafels.deds.nl