INLOGGEN
«»

De hut

Waar gedachten dwalen in een duister hok
Muggen heb je uitgelokt
Stilte heerst en vogels fluiten
De bosuil zal op muizen stuiten

Stiekem glurend door gaten
Geen tijd voor praten
Vogels zetten zich beeldend neer
Rond de hut is geen snelverkeer

Een lens wurmt zich door het gat
Op een hert heb je nog geen vat
Het scherpstellen begonnen
Je hart en adem willen niet verstommen

Stilte om je heen, foto’s genomen
Wachtend verstrijkt het avontuur zienderogen
Hier ken je geen tijd
In dit hok voel je je bevrijd

Als je opstaat en weer wandelt
Het verlaten van de kansel
Het hoofd scoort zwoele avondlucht
Nagenieten, opgelucht


Roel van Ekeris©


Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 09-09-2020

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Roel van Ekeris
Actief sinds: 02-02-2020 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De hut’ van Roel van Ekeris zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.