Verval van de tuin
Zelfs mijn vriendelijke vriend kan het doorgaande
verval niet stoppen van zijn wonderbaarlijke
tuin...
De zomer trekt nu haar allerlaatste sporen;
zeer binnenkort een teveel aan fraais zomaar in
foeilelijk puin
Creatief als de man echter is, vindt hij er vast
wel iets op; ook de herfst kent immers veel aan
sierlijks
Al langs wandelend kijk ik er al naar uit van
tevoren en bedenk wat hij straks weer gerealiseerd
heeft, zo volop!
Dakoyria, 2020.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 22-08-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Verval van de tuin’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.