Osmotische oases

wil melker


osmotische oases


ik lag
in het gras
aan de voet
van de boom
te luisteren toen
jij in tedere
omarming zacht
tegen haar fluisterde

je vingers haar
groeven in de
bast volgden
smaller naar hoog
breder naar beneden
waar zij het warm
pulseren van
leven voelden

in de cryptische
communicatie
kon ik jouw taal
nog verstaan maar
voor antwoorden
zou ik eerst de weg
naar haar roots
moeten volgen

om dan via
osmotische oases
langzaam omhoog
te geraken in een
steeds soepelere
bast waar wind
en hemel spelen
met vrijheid als gast


wil melker
10/08/2020
www.wilmelkerrafels.deds.nl

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 10-08-2020

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Osmotische oases’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.