«»
de diamanten dauw
uit schrale handen
spuiten geen fonteinen
zij koesteren het
vloeibaar goud voor
zinderende woestijnen
irrigeren in het
stille ochtenduur
de diamanten dauw
die door kou tot koele
druppels condenseert
zij zijn watergeesten
die nog wat nevelen
in de vruchtbaarste
seconden van iedere
eindeloze zonnedag
witte flarden zweven
al oplossend rond boven
het kraakheldere zand
dat ooit als paradijs
in alle boeken stond
wil melker
12/06/2020
www.wilmelkerrafels.deds.nl
De diamanten dauw
de diamanten dauw
uit schrale handen
spuiten geen fonteinen
zij koesteren het
vloeibaar goud voor
zinderende woestijnen
irrigeren in het
stille ochtenduur
de diamanten dauw
die door kou tot koele
druppels condenseert
zij zijn watergeesten
die nog wat nevelen
in de vruchtbaarste
seconden van iedere
eindeloze zonnedag
witte flarden zweven
al oplossend rond boven
het kraakheldere zand
dat ooit als paradijs
in alle boeken stond
wil melker
12/06/2020
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 12-06-2020
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De diamanten dauw’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.