Hoe langer hoe groener...
De bloesemende pracht weer zomaar voorbij...
Grasvelden vol paardenbloemen, de zaden
al vrij
Pluizenbollen, door de wind bediend,
lelijke resten blijven in de almaar groenende
omgeving
Zo heel rijk en vol; een kauw vliegt scherp
spiedend rond
Verplicht binnen moeten blijven betekent niet
dat niets meer opgemerkt wordt
Vanuit mijn meer glazige serre ik me gelijk-
tijdig ook nog op mijn ontbijtje stort...
Dakoyria, 2020.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 26-04-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Hoe langer hoe groener...’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.