Doolhofretoriek

Roel van Ekeris

Laat het begaan
Te vroeg voor de maan
Vermakelijk bos is uniek
De weg kwijt maakt melancholiek

Een boom van een vent
Hij, die het bos goed kent
Als een boom zonder bladeren
Z’n hersenen met overuren draaiende raderen

Z’n ogen staren in een doolhof van bomen
De grootste moeite om eruit te komen
Zuchtende zinnen
Het doolhof cryptisch ontginnen

Door de bomen het bos niet meer zien
Hij draaide als een blad aan de boom bovendien
De tijd ging dringen
Zelfs de vogels stopten al met zingen

Ondoorgrondelijke wegen
Door veenputten omgeven
Hij zat in de knel
Red ie het wel?

De tragiek van het doolhof
Het liep uit op een sof
Zijn mobieltje moest hem redden
Het werd een nacht in het bos tussen de pissebedden

Roel van Ekeris©