Natuurreservaat
Goudglanzende grassen
Bedruppeld met dauwblazoen
Omgeven door regenplassen
Sferen verbeelden een natuurcartoon
Al jaren komt er geen mens meer
Er hangt een verlaten sfeer
Het bos is er al oud geworden
Slechts zwartkielen die er knorden
De natuur mag er haar gang gaan
Dood kreupelhout liggend in een vervallen laan
Ooit werd er vellingshout uitgereden
Het is al vele decennia geleden
Mossen hangend over boomkolossen
Holen verraden vossen
De havik is nog op z’n horst aanwezig
Hij hield zich met een prooiduif bezig
Het besloten gebied heeft mogen groeien
Bosbeheer hoefde er niet te stoeien
De tijd mag er altijd stil blijven staan
Laat het bos z’n gang maar gaan
Roel van Ekeris©
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 05-03-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Roel van Ekeris (Actief sinds: 02-02-2020)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Natuurreservaat’ van Roel van Ekeris zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.