Het verdwenen pad
het verdwenen pad
zelden hoor
ik nog de
fluitende wind
vocalen ontbreken
als bladeren
zijn verdreven
dan gieren
hoge tonen langs
sprieterige takken
alsof het bos
zijn man zijn
heeft laten zakken
het donker
passionele is alweer
van even geleden
in zomerse
overvloed brachten
bladeren hun groet
nu schraalt schichtig
wat omzichtig door
het kale struikgewas
nog onbekend
met vallend blad
en het verdwenen pad
wil melker
25/11/2019
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 25-11-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het verdwenen pad’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.