Zon en maan
In het tanende licht
van een gouden
zonsondergang
was er drang
ze wilde standhouden
en voelde het
als haar plicht
doch de maan
trouw aan de zon
trouw aan de natuur
koos toch haar baan
zo secuur ze kon
en verborg haar
donkere kant vol vuur.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 27-10-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Ron Dietvorst (Actief sinds: 18-05-2018)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Zon en maan’ van Ron Dietvorst zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.