INLOGGEN
«»

Rust van reflectie


rust van reflectie


jij ving
druppels
met je hand
liet ze stromen
in een plas
langs de rand
van de weg

in groeiende
kringen dreef
je gezicht
op het water
dat wonderlijk
golfde in cirkels
steeds later

je lachte
ondeugend
spatte bewust de
rust van reflectie stuk
in de chaos van
regen kwamen we
jou niet meer tegen


wil melker
13/09/2019
www.wilmelkerrafels.deds.nl

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 13-09-2019

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Rust van reflectie’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.