Stop,

yvette Vanavermaete

Jij beulen
die wandelt in de natuur
Wat ben je egoïstisch,
wat zijn je centen zuur.

Jij die stoeit in de weide,
is dit geluk niet waard.
Je bemind niet eens je naaste,
alleen maar het kwaad.

Nu roei je ons uit,
vernietig de natuur.
Zo martelen en doden,
bekoop je op den duur.

Kwistig zaait ge met distels,
besprenkeld met bloed.
In een wereld vol kanker,
neen, dat doet je genen goed.

Eens zal het je spijten,
want het goede wordt moe.
Het kwade wordt wakker,
Stop!!! Doe die onheilspoort toe.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 08-05-2019

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

yvette Vanavermaete (Actief sinds: 23-03-2019)

Informatie bij het gedicht

Laat ons nog wat groen. Het zuivert de lucht en bekoord het wandelaarshart. Waarom alles uitroeïen en vernietigen.Eens krijgt men spijt, maar dan is het te laat.

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Stop, ’ van yvette Vanavermaete zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.