Stop,
Jij beulen
die wandelt in de natuur
Wat ben je egoïstisch,
wat zijn je centen zuur.
Jij die stoeit in de weide,
is dit geluk niet waard.
Je bemind niet eens je naaste,
alleen maar het kwaad.
Nu roei je ons uit,
vernietig de natuur.
Zo martelen en doden,
bekoop je op den duur.
Kwistig zaait ge met distels,
besprenkeld met bloed.
In een wereld vol kanker,
neen, dat doet je genen goed.
Eens zal het je spijten,
want het goede wordt moe.
Het kwade wordt wakker,
Stop!!! Doe die onheilspoort toe.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 08-05-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
yvette Vanavermaete (Actief sinds: 23-03-2019)
Informatie bij het gedicht
Laat ons nog wat groen. Het zuivert de lucht en bekoord het wandelaarshart. Waarom alles uitroeïen en vernietigen.Eens krijgt men spijt, maar dan is het te laat.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Stop, ’ van yvette Vanavermaete zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.