Stormwind

yvette Vanavermaete

Een zacht briesje,
gaat speels door de blaren.
Streelt ze zacht,
om te zeggen “ goe - nacht”

Plots wordt het duister,
de vrede verstoort.
Storm komt in ’t gebied,
de natuur verschiet.

Met zijn bolle wangen,
raast hij in het rond.
Doet de bomen buigen,
tot diep aan de grond.

Het landschap wordt gegeseld,
bomen raken in ademnood.
Ze schreeuwen, kapseizen,
en vallen dood.

Pannen rollen van de daken,
rivieren worden wild.
Volksverhuizing van blaren,
de natuur rilt.

Wanneer hij dan is uitgeraasd,
wordt alles vredig, stil.
De boze droom is nu voorbij,
het briesje aan mijn zij.