onweder

yvette Vanavermaete

Zwoele onweersdag.
Geen windje verteld
dat straks onweer opwelt.
Donderkoppen zwellen,
tot kolossale wolken.
Het wordt donker, kil,
het weder heeft zijn gril.
Onweersbui,
stromende regen
komt moeder aarde tegen.
Bliksemschichten, vuurwerk,
donderslagen zo sterk.
De aarde trilt,
de mens rilt.
Flitsend licht,
spookachtig zicht.
Oorverdovend gekletter,
regenval, gespetter.
Daarna... een blauwe lucht.
Een weergave van rust,
warmte geblust.
Een wolk drijft vredig voorbij
en knipoogt naar mij.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 16-04-2019

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

yvette Vanavermaete (Actief sinds: 23-03-2019)

Informatie bij het gedicht

Gek, maar ik hou wel af en toe van een onweder,alhoewel ik er zeker niet naar verlang. Maar na een onweder ruikt de natuur lekker met een blauwe lucht en geeft u een vredig gevoel.

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘onweder’ van yvette Vanavermaete zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.