«»
wat flauwe zon, kijk ik naar mijn zeer geliefde bomen
laan Bedekt met een vracht aan groen-witte bloesem
Een pracht die je zelf nooit verzon
Zij staan breeduit uitbundig te stralen, vergezeld van
verschillende tinten groen
Her en der verstrooide bloemen, die in kleur gemeten,
zeker er niet voor onderdoen
Wég duw ik al ras de mij deprimerende gedachte, dat
alles wat mooi is niet eeuwig blijft
In mij vormden zich al talrijke innerlijke beelden, naar
wens oproepbaar Zij zijn als het ware beklijfd.
Dakoyria, 2019.
Veel moois in de late middag
Nog zo heel laat in de middag, beschenen door eenwat flauwe zon, kijk ik naar mijn zeer geliefde bomen
laan Bedekt met een vracht aan groen-witte bloesem
Een pracht die je zelf nooit verzon
Zij staan breeduit uitbundig te stralen, vergezeld van
verschillende tinten groen
Her en der verstrooide bloemen, die in kleur gemeten,
zeker er niet voor onderdoen
Wég duw ik al ras de mij deprimerende gedachte, dat
alles wat mooi is niet eeuwig blijft
In mij vormden zich al talrijke innerlijke beelden, naar
wens oproepbaar Zij zijn als het ware beklijfd.
Dakoyria, 2019.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 15-04-2019
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
DakoyriaActief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Veel moois in de late middag’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.