INLOGGEN
«»

Stukjes dood


stukjes dood


ik wieg mee
met de vlammen
van mijn klein
vuurtje hoop dat
ik gesprokkeld
heb uit gevonden
stukjes dood
om me heen

zij waren
al verloren
hun groei gestopt
door structureel
tekort aan
continuïteit die
in het leven van
de soorten snijdt

diversiteit is
al geminiseerd
door economische
belangen waarbij
de mens zichzelf
met hoofdprijzen
al heel ruim
heeft behangen

maar de rekeningen
kwamen razend snel
klimaat en natuur
corresponderen
alleen nog in hun
gang naar de hel
de mens kijkt toe en
denkt we zien het wel


wil melker
24/03/2019
www.wilmelkerrafels.deds.nl

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 24-03-2019

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Stukjes dood’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.