De zon

Ron Dietvorst

De zon zond haar zonnige zonnestralen,
met een kleurenpracht die men amper kon inschalen,
over vele soorten geel, limoenwit, witgoud, tot hij leek op een oudroze draperie,
veranderend in een warm abrikozenoranje niemendalletje van speelse lingerie,

dat alles in een breekbaar indigo hemelruim,
dat naarmate het uur voortschreed de tint aannam van een rijpe pruim,
dan slonk en zonk de zon in een warreling van cerise en purperpaars,
om tot slot uit te doven als een nachtkaars.