INLOGGEN
«»

Een ontpopte schoonheid

Een witte vlinder op spiegelend
glas dacht eens dat zij de mooiste
was. Zij zag haarzelf graag in
reflectie en danste hemels gracieus.
Haar witte vleugels klapte seksie.
Een ontpopte schoonheid heeft in
de vlindertuin de eerste keus.

Schoonheid vraagt om levensdrang.
En het leven van een witte vlinder
is slechts kort. Een witte vlinder
gaat zijn dagelijkse gang voor dat
die voorgoed ter aarde stort.

Zijde zachte witte vleugels bewegen
snel en puur. Hoog en hemels moet het
wezen voor de engelen van de natuur.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 11-09-2018

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Willem Bernardus Tijssen
Actief sinds: 02-03-2015Informatie bij het gedicht:

Schrijver: Willem B. Tijssen Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een ontpopte schoonheid’ van Willem Bernardus Tijssen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.