Goudgeel gestorven

wil melker


goudgeel gestorven


ben gisteren
goudgeel gestorven
als gras door
de hitte verdord

natuurlijk was ik
eerst pril en groen
in de lentes van toen
maar werd kort gehouden

zoals alles binnen de
perken van fatsoen
moest blijven omdat buren
sociaal mee wilden kijken

ik heb de hittegolven
niet overleefd zij bleven
langer dan dat het hen
waarnemen ooit deed

heb in toendra’s en
steppen vertoefd
ook toen de permafrost
van zijn ijzig jasje af moest

de kleur van mijn
dood stoffelijk tapijt
wordt mij nog door
vele woestijnen benijd

toch hoop ik ooit
weer door jou betreden
te worden als ondergrond
voor onze nieuwe bloemenwei


wil melker
04/08/2018
www.wilmelkerrafels.deds.nl

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 04-08-2018

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Goudgeel gestorven’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.