Onweer

Coby Leeuwenburgh-kloosterman

In de verte licht het op,
het dondert,
ik schik me rot.
Een bui stort zich op ons neer,
het flits, het gaat te keer.
De ruitenwissers kunnen het niet aan,
met het mooie weer is het gedaan.
De was hangt nog buiten
en is drijfnat,
ik passeer de plassen op het pad.
Naar buiten toe, hou ik het niet droog,
zie hier de regenboog.
Ik geniet van de mooie kleuren,
en de lekkere geuren van het natte gras.
Binnen is het benauwd,
het ruikt muf en naar hout.
Ik gooi ramen en deuren open,
en nu maar hopen op de zon.
Kom, laat het slechte weer verdwijnen,
en laat de zon maar schijnen.