BEHOUD

Han Messie

's-Gravelands schriften, welke vreedzaam strijden
voor planten- en dierenrijk in Nederland,
baren een gevederde muzikant.
De vogel wil zijn hoorders verblijden:

ze volgen hem, wiens tonen zich verspreiden
door kasteelbossen bij statig boerenland,
zacht zingen van verleden met strenge hand,
dan luid galmen boven wazige weiden.

De nevel vlucht; het wijde gras verzinkt.
Een berkje zwaait vorstelijk als bladerstaf
over het nieuwe moeras, dat moedig blinkt.

Poelen zijn vol kikkerroep. los én straf:
stoere stem, die steeds vergaat _ weer opklinkt.
Jaar tweeduizend maakt een lied; het komt nooit af!