«»
zwerft door het grote bos bij Breda 's Zuidkant,
fluistert in hoog lover, op begroeid zand
geschiedenis, lang vergeten misschien...
Vijf eeuwen her zou het zijn begin zien:
ruig heideveld werd door menselijke hand
herschapen tot jachtwoud voor de adelstand;
bomen mochten schepen van masten voorzien.
Tijdloze geest zweeft over moerassen,
wekt meerstemmig vogel- en kikkerkoor,
wil wandelaars met blije klank verrassen.
Vrijuit treft het boslied dankbaar gehoor:
voor de verstaander, pril of volwassen,
speelt Dagenraad der toonkunst eeuwig door.
MASTBOS
De wind van het jaar tweeduizendvijftienzwerft door het grote bos bij Breda 's Zuidkant,
fluistert in hoog lover, op begroeid zand
geschiedenis, lang vergeten misschien...
Vijf eeuwen her zou het zijn begin zien:
ruig heideveld werd door menselijke hand
herschapen tot jachtwoud voor de adelstand;
bomen mochten schepen van masten voorzien.
Tijdloze geest zweeft over moerassen,
wekt meerstemmig vogel- en kikkerkoor,
wil wandelaars met blije klank verrassen.
Vrijuit treft het boslied dankbaar gehoor:
voor de verstaander, pril of volwassen,
speelt Dagenraad der toonkunst eeuwig door.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 28-02-2018
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Han MessieActief sinds: 18-01-2018Informatie bij het gedicht:
In het jaar 2015 bestond het Bredase Mastbos precies vijfhonderd jaar. Dit werd door Staatsbosbeheer plechtig herdacht. Auteursrechten
Op dit gedicht ‘MASTBOS’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.