OCHTENDSPRAAK
De oeroude, onbedorven Schepping
blij maar ingetogen mogen smaken...
Bij stralende zonsopgang soezend waken
tussen bosbessen vol dauwschittering.
Even wil de vliedende schemering
die vruchtjes en morgendruppels nog raken
met haar afgedane wondertaken,
brengt overal kleine bolle spiegeling.
Reine vreugdetranen aan de struiken
omsluiten schimmige koepelpaleizen,
die langzaam, zacht, wazig blauw ontluiken.
trillend ineenzakken, weer verrijzen,
hun wezen beeldend laten gebruiken
door beitels der menselijke zienswijzen.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 03-02-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Han Messie (Actief sinds: 18-01-2018)
Informatie bij het gedicht
's Morgens als het bos vol dauw aan de struiken glanst, lijken daartussen allerlei fantastische vormen te ontstaan.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘OCHTENDSPRAAK’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.