DODE VLIERBOOM
Hij helt voorover, ligt haast aan de grond.
Zijn dorre kruin wijst vol droef verlangen
naar de vage, schemergroene gangen;
daar zweeft klein bosleven onvatbaar rond,
streelt heimelijk, loom soezend, elke stond
de vergane stam, blijft erin hangen.
Tussen jong mos klinken keverzangen
op dood hout, door flora heilzaam gewond.
Rondom de molme boom ontwaken geuren
van krachtige jeugd, golven met behagen
langzaam dichterbij, willen hem opbeuren.
Witte tuilen scheppen schone bloeidagen,
verdrijven elke gedachte aan treuren
om hun stamvaderdicht voor te dragen.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 03-02-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Han Messie (Actief sinds: 18-01-2018)
Informatie bij het gedicht
Een van ouderdom gestorven of omgewaaide vlierboom geeft nieuw leven aan insecten en allerlei kleine diertjes en plantjes, met name mos. Om hem heen ontluikt het bloeiende leven, ook jongere vlierbomen, die nakomelingen van die dode boom zijn.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘DODE VLIERBOOM’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.