STILLE ZUCHT
Door het veldje vol hoog gras
blaast zacht de zoele zefier
bruingele pluimen wijzen deinend
allemaal in één richting
trillen van tere weemoed
en verlangen mee te zweven
op de voortglijdende lucht
maar ze hebben het eed'le besef
zich behoedzaam te blijven buigen
over de wereld onder hen
woelig _ klein _ maar zonder maat.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 20-01-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Han Messie (Actief sinds: 18-01-2018)
Informatie bij het gedicht
De ziel van het wuivende, hoge pluimgras.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘STILLE ZUCHT’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.