De waaier

Willem Bernardus Tijssen

Als een orkaan stormachtig raast
loert slechts dood en verderf om
de hoek. Het zoeken in troebel water
naar een teken van leven.
Het water dat stijgt na een zeer
boze droom. Het doorspoelt wat
ons dierbaar is. Doet het voor even
onmachtig fundamenteel beven.

Wanneer de woede rust na een kwade
nacht. En de winden hun uitweg zoeken
in een kalmer bewegen. Is er altijd weer
die kalmerende lach; die zijn uitweg zoekt
na een uiteindelijke zege.