Kracht.
Als mijn dromen zijn vervlogen
en illusies zijn vergaan,
als de winter is gekomen
en het licht is uitgegaan,
als het leven me te druk is
en mijn lichaam te vermoeid,
als mijn vrijheid werd gevangen
en de wanhoop is gegroeid,
dan wil ik mezelf bevrijden
en gaan stappen in de wind,
wil ik net zolang gaan dwalen
tot mijn ziel de rust hervindt.
De natuur zal mij omarmen,
overweldigt met haar pracht.
Ze helpt mij mezelf hervinden,
schenkt me nieuwe levenskracht.
De natuur in al haar schoonheid,
zij die mij heeft voortgebracht...
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 11-08-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
A. Rivesta (Actief sinds: 11-08-2017)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Kracht.’ van A. Rivesta zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.