Avondhemel
Avondhemel doortrokken met rood.
Met donkere vlekken maak jij een
epiloog met wat leeft bij de dag.
De onderliggende wereld gaat
weldra sluiten. Jouw donkere
pakking zal weldra bijna elke
levensgang stuiten.
Avondhemel bloed doorlopen.
Met jouw avondrood weerspiegelt
zich een dagsluiter die er wezen mag
Ver beneden hoor je laatste vogels fluiten.
Valt weldra de stilte in. Niet langer bij
machte zich in zijn toonzetting te uiten.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 16-06-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Willem Bernardus Tijssen (Actief sinds: 02-03-2015)
Informatie bij het gedicht
Schrijver: Willem B. Tijssen
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Avondhemel’ van Willem Bernardus Tijssen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.