Veronica, niet het schaap met vijf poten
Veronica, niet het schaap met vijf poten
Opeens was de zee verdwenen
De wind was weggewaaid
De golven hadden geen betekenis
Op het ritme van grijze haren en
Ander versleten verdriet
Opeens was je kuil een luchtkasteel
Van hits op lijst met nummer. Ze klonken
Blind en doof de oren kluisterend
Ruim een golfbreker verder; jawel
De kop in het zand was alom
Opeens was het bos verdwenen
En ook het geritsel van de wind
Het vogellied verloor zijn luister
Door herhaalde rode haren en
Ander troostrijk sentiment
Opeens ware de mooie dagen
Gevuld met lappen lelijkheid
Je moest het maar verdragen
Hoever geluid kon dragen
Veronica was draagbaar en alom
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 11-06-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Femia Cools (Actief sinds: 10-01-2014)
Informatie bij het gedicht
Mijn grootste ergernis van de twinstigste eeuw: geluidsoverlast op zomerse dagen.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Veronica, niet het schaap met vijf poten’ van Femia Cools zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.