«»
waaruit de eerste bladeren naar beneden
vallen. Bij een zuchtje avondwind zal mij
dit het beste bevallen.
Ik laat de landerigheid in mij nu maar
verdwijnen als het regenwater de tuin-
tegels spoelt; en een zomergevoel in
mij langzaam laat wegkwijnen.
Op het moment dat de zon zich duistert
achter een regenachtig wolkendek;
en mijn inspiratie weer hart vindt op
zijn juiste plek, dan voelt de opklaring
in mij vrij; landt als een zwaluw blij
aan mijn zij.
De zomerzwaluw.
Ik schilder paarse bomen in mijn tuinwaaruit de eerste bladeren naar beneden
vallen. Bij een zuchtje avondwind zal mij
dit het beste bevallen.
Ik laat de landerigheid in mij nu maar
verdwijnen als het regenwater de tuin-
tegels spoelt; en een zomergevoel in
mij langzaam laat wegkwijnen.
Op het moment dat de zon zich duistert
achter een regenachtig wolkendek;
en mijn inspiratie weer hart vindt op
zijn juiste plek, dan voelt de opklaring
in mij vrij; landt als een zwaluw blij
aan mijn zij.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 11-09-2016
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Willem Bernardus TijssenActief sinds: 02-03-2015Informatie bij het gedicht:
Schrijver: Willem B. Tijssen Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De zomerzwaluw.’ van Willem Bernardus Tijssen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.