Weerbarstigheid

wil melker


weerbarstigheid


ik weet dat
water me zal dragen
als ik mee ga
met golvende slagen

geen gespartel
van ik worstel en kom
boven maar je overgeven
aan de stroom van leven

dat wind mij niet
gaat snijden op de hoek
als ik rustig laveer kust
hij mij met koude snoet

zacht koestert zomerzon
de nog winters witte huid
die zonder smeren en keren
al snel de noodklok luidt

weerbarstigheid zit
in de genen van de mens
het nooit toe willen staan
dat natuur zijn eigen gangetje gaat


wil melker
11/08/2016
www.wilmelkerrafels.deds.nl

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 11-08-2016

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Weerbarstigheid’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.