meeuw
Meeuw
Duinen, cliffs en zee
ik ga mee, mee
met de meeuwen
die hoog krijsen en
zweef op mijn vleugels
en zie het kasteel.
Ik draai mijn kop
en duik, want daar,
daar is mijn prooi
voor mij alleen.
Ik strek mijn poten
stijf achteruit en
mijn snavel klieft
klieft door de lucht.
en ik glij en krijs
krijs en gil, schril,
want mijn wil
is wet, de wet
van de vuilnisbak.
En ondanks de vuilnisbak
blijft mijn verenpak
schoon, zo schoon
want waar ik woon
ben ik de baas
en dat wil ik
zo laten
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 28-05-2016
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Marion Kleuters (Actief sinds: 03-10-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘meeuw ’ van Marion Kleuters zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.