Mijn vogelkooitje

Dolf de Jong




Bij ons achter aan de schuur
hangt een kooitje aan de muur.
Niet om vogeltjes in te vangen,
nee deze bungalow dient hogere belangen.

Twee koolmeesjes vormden een paar
omdat zij elkaar heel graag mochten
en hielden zo veel van elkaar,
dat zij zich een woning zochten .

Zij vlogen zoekend in het rond,
tot dat man-mees mijn kooitje vond.
Snel ging hij naar zijn vriendin
en zij vlogen er toen samen in.

Zij waren Oh zo blij
want die woning was nog vrij
en al was de woning wel wat klein,
zij accepteerden het als hun domein.

Steeds vloog het mannetje in en uit
en verzorgde zo zijn kleine bruid.
Toen kwam er door al zijn toewijding
opeens gezinsuitbreiding.

Een paar dagen later
hoorde we gepiep en gesnater.
Nu vliegen zij steeds af en aan
om naar wormpjes op zoek te gaan.

De gezinsuitbreiding is een feit.
Mijn kooitje aan de schuur
was een hulpje aan de natuur;
in deze voor hen zo moeilijke tijd


DdJ.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 04-02-2016

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Dolf de Jong (Actief sinds: 26-12-2015)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Mijn vogelkooitje’ van Dolf de Jong zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.