Het Sneeuwklokje

Dolf de Jong



Als de sneeuwklokjes reeds bloeien
staan de koeien in de stal nog te loeien
terwijl sneeuwvlokken dwarrelen in het rond
dan zit de vorst nog in de grond.

Het is `t eerste teken van het ontwaken,
het ontwaken van de natuur
zij steken hun kopje boven het witte laken
al is het soms nog zo guur..

Zij zijn de onvervalste lentebode
hun verschijnen werkt als een code
voor al wat groeit en bloeit
maar de vorst verfoeit.

Het is `t eerste lenteteken
vanonder die witte deken
het is dan met de winter rap gedaan
en ook de krokus zal snel bloeien gaan

De dagen zullen weer gaan lengen
en de zon zal steeds meer warmte brengen
de winter is dan op z`n end
als `t Sneeuwklokje ons die boodschap zendt.
DdJ.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 31-01-2016

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Dolf de Jong (Actief sinds: 26-12-2015)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Het Sneeuwklokje ’ van Dolf de Jong zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.