INLOGGEN
«»

Zijn laatste vacht

zijn laatste vacht


bevroren kraken dennen
wortelend in permafrost
nog is er geen ontdooien

ik voel je kou
droom witte vachten bij
het grijsblauw van je blik

in ogen die
de verte weten in
het sneeuwblinde vergeten

het universum kruisen
in vertwijfeld zoeken naar
wat noorderlicht als tegenwicht

nog lacht de poolbeer
in zijn laatste vacht onwetend
welk vreselijk lot hem wacht

kruiend ijs brengt
smeltend de subtropen
dramatisch eerder dan wij hoopten


wil melker
14/11/2015
www.wilmelkerrafels.deds.nl

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 14-11-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Zijn laatste vacht’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.