Het bos

caroline verhagen

Als ik nu kon kiezen , wàt te dromen
zou ik wandelen tussen de bomen
Lekker de paden af
of op een paard in draf

De heerlijk frisse adem van al dat groen
en tussen de takken door, van de zon een zoen
Over een zacht tapijt van blad en mos
omarmd door de rust van het bos

En zie, geluidloos zachtjes en stil
ontspruit het jonge groen fris en pril
Je hoort je hart sneller kloppen
bewondert de kristallen dauwdroppen

De geur van hars en hout, zo zwoel
overmand door een magisch gevoel
een schilderij vol bonte kleuren
een saamhorig delen van geluk en treuren

Daar, een andere wandelaar
herkenning van gevoel bij elkaar
Ja, soms laat ik helemaal los
En droom ik van dat alles overweldigende bos