INLOGGEN
«»

Terwijl storm bossen rooit


terwijl storm bossen rooit


weer laat de natuur zijn
vleugels vieren om de ondraaglijke
saaiheid van het leven te versieren

de rivieren zijn geknecht
hun speels meanderende bochten
afgesneden en weer recht gelegd

maar een stortvloed zal
de vele dijken doen bezwijken
water zal zijn overloop weer krijgen

hagel gaat de oogsten stenigen
terwijl storm bossen rooit en
een regenboog de heuvels glooit

kom maar heldere zon
en brandt het laatste tere blad
in de verstuiving tot woestijnen

nog zijn het slechts details
maar de eerste tekenen zijn er al
saaiheid brengt het leven in verval


wil melker
08/09/2015
www.wilmelkerrafels.deds.nl

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 08-09-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Terwijl storm bossen rooit’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.