De wind fluistert in mijn diepste dromen
De wind fluistert in mijn diepste dromen
stille wensen die nimmer zijn uitgekomen
de nacht omsluit mij in zijn zwarte gewaad
waar geen greintje licht door heen gaat
houd mij gevangen, doch ik wil ontwaken
ruk mij los om de nieuwe dag aan te raken
treed dan in het stralende zonnehemel licht
en besef het UTOPIA toont mij zijn gezicht.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 06-08-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Mathilda van Bentum-Hofker (Actief sinds: 27-05-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De wind fluistert in mijn diepste dromen’ van Mathilda van Bentum-Hofker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.