De Wereld in Twee
De wereld lag er gelaten bij
In al haar evenwichtigheid
Maar plots verscheen Verstand en zei
Voortaan ben jij tweevormigheid.
Natuur noem ik al het groen,
De wereld die de mens vermijdt.
En Cultuur is wat de mensen doen,
In al hun eigenzinnigheid.
Zo ging de Wereld voort in twee
Ieder ging haar eigen weg
Maar op de grenzen van hun rijk,
Bestond voortaan een barre strijd.
Tot op een dag Verstand begreep
Dat groen een deel was van Cultuur
en dat de mens haar leven leed
als onderdeel van de Natuur.
Direct sprak toen opnieuw Verstand
En de tweevormigheid verdween.
Cultuur en Natuur gingen hand in hand
En de Wereld was weer één.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 27-07-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Antigoon (Actief sinds: 27-07-2015)
Informatie bij het gedicht
Het denken in gescheiden concepten van Natuur en Cultuur heeft in de afgelopen eeuwen voor vele problemen gezorgd in moderne Westerse landen. Door het milieu en de wereld als een complex sociaal-ecologisch systeem te benaderen en te erkennen kan op een meer gebalanceerde manier omgegaan worden met onze omgeving en de wereld als geheel.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De Wereld in Twee’ van Antigoon zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.