INLOGGEN
«»

Nog onbeschut

zie ze staan
onder de boom
nog onbeschut
onze lentedroom

het hoge blauw
strakt ijzig koud
maar roze ochtendlicht
kust al warm je gezicht

je lach ontwaakt
op het moment
dat ik vol liefde
jouw lippen raak

eindelijk voorjaar
in eerste kleur
en nieuwe geur
na de lange wintertijd

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 28-04-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Nog onbeschut’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.