Bloemen in doorzichtig glas

wil melker

geborgen in de grijze morgen
wit de wereld zich opnieuw
vlokken stillen in hun spel dragen traagheid
dwarrelen nog wel voordat de grond ze rusten laat

poedersneeuw verzoet de kou
drift spelend in een strakkend blauw
ijzend waaien winden bloemen in doorzichtig glas
ze liggen rijpend slootgeschikt en waterpas

uitgestrekt wit rondgevlekt in kristallijn
speelt vorst in hermelijn met licht en pijn
hij straalt intens zijn koude macht

speldenprikken zilver zonnen in het klein
sterren vriezen glitterfijn
het water in een nacht tot kracht