«»
winters hand
nog witte sporen op
een bijna vlakke zee
de noordooster
dempt de kruinen
temt in koude nevels
zijn gevreesd bestaan
dat uitgewoed is na
een herfstig voluitgaan
verlopen zijn de hoge
golven uit de verre oceaan
toch krabbelt zij aan kusten
de ondergrondse stromingen
zullen strand en land
nooit laten rusten
Na een herfstig voluitgaan
grijs kamtwinters hand
nog witte sporen op
een bijna vlakke zee
de noordooster
dempt de kruinen
temt in koude nevels
zijn gevreesd bestaan
dat uitgewoed is na
een herfstig voluitgaan
verlopen zijn de hoge
golven uit de verre oceaan
toch krabbelt zij aan kusten
de ondergrondse stromingen
zullen strand en land
nooit laten rusten
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 22-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Na een herfstig voluitgaan’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.