In smeltend samenzijn
een laatst sneeuwgordijn
rafelt losse plukjes
hagelt kleine stukjes
in smeltend samenzijn
de noordooster
klaart de lucht en
na een aard uitstralen
kunnen we de schaatsen halen
wij zijn niet uitgeblust
laten snelheid ons plezier
bepalen op sloten en kanalen
met koek en zopie in de rust
eindelijk gaat de vorst
de erfenis inschalen die
tal van warme zomers nooit
hebben kunnen afbetalen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 22-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘In smeltend samenzijn’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.