INLOGGEN
«»

Op knisperende hoogte

hoog kleurt geel
tussen betonnen muren
de onderkant afvallig groen

jij waaiert bladeren
op knisperende hoogte
wervelt kleur in herfstoogsten

maar rust dan als
de avond valt en het
tapijt je eindelijk bevalt

mag ik misten in het
ochtendgloren zo dat de zon
zichzelf weer rood kan kleuren

een klein detail
ik loop buiten en de mensen binnen
verslapen nu het mooist van al

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 20-04-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Op knisperende hoogte’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.