«»
tussen betonnen muren
de onderkant afvallig groen
jij waaiert bladeren
op knisperende hoogte
wervelt kleur in herfstoogsten
maar rust dan als
de avond valt en het
tapijt je eindelijk bevalt
mag ik misten in het
ochtendgloren zo dat de zon
zichzelf weer rood kan kleuren
een klein detail
ik loop buiten en de mensen binnen
verslapen nu het mooist van al
Op knisperende hoogte
hoog kleurt geeltussen betonnen muren
de onderkant afvallig groen
jij waaiert bladeren
op knisperende hoogte
wervelt kleur in herfstoogsten
maar rust dan als
de avond valt en het
tapijt je eindelijk bevalt
mag ik misten in het
ochtendgloren zo dat de zon
zichzelf weer rood kan kleuren
een klein detail
ik loop buiten en de mensen binnen
verslapen nu het mooist van al
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 20-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Op knisperende hoogte’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.