De vlakte kaalt
de kersenboom was vaag
geen tak draagt nog
het prille groen
zoals na bloesems lente
de vlakte kaalt
ooit grepen handjes
naar verboden vruchten
ruiste wind de rijpheid
die alleen de vogels lustten
en ondeugd toch de kersen haalt
in horizon is
nog herinnering
de stam niet uitgegraven
misschien dat nieuwe loten
hier ooit weer kersen dragen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 19-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De vlakte kaalt’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.